Ωροσκόπο ονομάζουμε στην Αστρολογία το σημείο εκείνο που μας δείχνει, σύμφωνα με την ώρα και τον τόπο που υπολογίζουμε έναν αστρολογικό χάρτη, το ανατέλλων σημείο του ζωδιακού στον ορίζοντα για την συγκεκριμένη στιγμή.

Αυτό το σημείο, το οποίο είναι ίδιο για όλα τα συστήματα υπολογισμού των αστρολογικών οίκων, καθορίζει την αρχή ή την ακμή του πρώτου οίκου σε έναν γενέθλιο χάρτη και αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία του. Επηρεάζει καθοριστικά την λειτουργία του και την απόδοση της δυναμικής ενέργειας που εμπεριέχει στο σύνολο του. Έχει παρατηρηθεί πως συνδέεται, στις περισσότερες περιπτώσεις, με τη φυσική μας εικόνα, τα εξωτερικά μας χαρακτηριστικά δηλαδή, πιο πολύ από οποιοδήποτε άλλο στοιχείο του χάρτη. Όπως επίσης και με τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε στο περιβάλλον μας. Κάτι που οδήγησε στην λανθασμένη εντύπωση πως με το πέρασμα του χρόνου αλλάζει το ζώδιο μας και γινόμαστε το ζώδιο του Ωροσκόπου μας. Πίσω από αυτήν την υπερβολή κρύβεται μια σχετική «αλήθεια» που οφείλουμε να προσέξουμε αν θέλουμε να κατανοήσουμε σε βάθος την λειτουργία του Ωροσκόπου σε έναν χάρτη: μετά την ενηλικίωση και την σταδιακή ωριμότητα από τις εμπειρίες της ζωής, ο Ωροσκόπος τείνει να έχει τον πρώτο λόγο στις πράξεις και τις αποφάσεις που παίρνουμε. Αποτυπώνει την ικανότητα ή όχι, να συνθέτουμε σε ένα ενιαίο σύνολο τις εσωτερικές μας ανάγκες με τις επιδιώξεις μας στον έξω κόσμο. Γίνεται πιο συνειδητό σε μας, κάτι που ήταν πάντα ο Ωροσκόπος. Δηλαδή το κατώφλι επαφής της προσωπικότητας μας με την ψυχική μας υπόσταση.

Ο Ωροσκόπος είναι το όχημα της ύπαρξης μας στο εδώ και τώρα της ζωής που έχουμε αποφασίσει να βιώσουμε. Είναι την ίδια στιγμή η γραμμή διαχωρισμού και σύνδεσης του εσώτερου εαυτού και του τρόπου εκδήλωσης του στον χρόνο και τον χώρο, μέσα στο συνολικό γίγνεσθαι. Είναι όπως ένα παράθυρο, μέσα από το οποίο βλέπουμε την πραγματικότητα του κόσμου που μας περιβάλει και καλούμαστε να επεξεργαστούμε με τις δυνατότητες του υπόλοιπου χάρτη μας. Ο σκοπός του είναι να μας συνδράμει στην δημιουργία της δικής μας πραγματικότητας διευρύνοντας την οπτική γωνία της αντίληψης μας. Όλες αυτές οι διαδικασίες μας κάνουν πιο συνειδητούς, και η ιδιότητα της συνείδησης κατά κανόνα ανήκει στον Ήλιο του χάρτη μας. Είναι φυσικό επόμενο λοιπόν το ζώδιο του Ωροσκόπου να ομοιάζει στην λειτουργία του με αυτήν του ζωδίου του Ήλιου μας, όσο μεγαλώνουμε ηλικιακά αλλά και νοητικά.

Εκτός από αυτά, μια ετυμολογική ανάλυση της λέξης μπορεί να μας οδηγήσει σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα, για το ποιός είναι ο ρόλος του Ωροσκόπου σε έναν αστρολογικό χάρτη.

 Έχουμε μια σύνθετη λέξη, όπου στο πρώτο συστατικό της είναι η λέξη  Ώρα  που εκτός από το προφανές χρονικό προσδιορισμό, το Μέγα λεξικό της Ελληνικής γλώσσα του Δ. Δημητράκου, μεταξύ άλλων μας δίνει τις εξής πληροφορίες:  οι Ώρες στην Ελληνική μυθολογία ήταν θεότητες οι οποίες φυλούσαν τις πύλες των νεφελωμάτων του Ουρανού και του Ολύμπου. Ήταν θυγατέρες της Θέμιδας που αντιπροσώπευε τον Νόμο και το Θείο Δίκαιο και του πατέρα των Θεών και ανθρώπων Δία. Επόπτευαν τα έργα των ανθρώπων, ήταν προστάτιδες των εποχών του έτους και των καρπών της γης. Θεωρούταν ως αίτιες της ωριμότητας και τελειότητας όλων των φυσικών προϊόντων αλλά και της ακμής και ωραιότητας του βίου των ανθρώπων. Τις ονόμαζαν θεραπαινίδες των Θεών και ιδικά της Αφροδίτης.

Στην δεύτερη συνδετική λέξη, Σκοπός, μας δίνει τις έννοιες οι οποίες συνδέονται με αυτήν: επισκοπώ, επιβλέπω, ο παρατηρητής, ο οικονόμος ή επιστάτης του οίκου, ο φρουρός αφ’ υψηλού τόπου εποπτεύων, σημείο ή αντικείμενο προσήλωσης των ματιών. Είναι επίσης το είδος όρχησης χορού ή ρυθμός τραγουδιού και μελωδία. Μεταφορικά η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει το αντικείμενο σκέψης ή ενέργειας κάποιου, ή πρόθεση, η επιδίωξη.

Σε αντίθεση λοιπόν με τον όρο ανερχόμενος (ascendant) που χρησιμοποιείται στα Αγγλικά και που περιγράφει μια κίνηση, η Ελληνική λέξη Ωροσκόπος μας παρουσιάζει σε όλο του το μεγαλείο τον ουσιαστικό ρόλο που διαδραματίζει στον χάρτη μας αυτό το σημείο. Δικαίως θεωρείται το ένα από τα τρία βασικά στοιχεία μιας αστρολογικής ταυτότητας μαζί με το ζώδιο του Ήλιου και της Σελήνης. Αν ολόκληρος ο αστρολογικός χάρτης είναι το προσωπικό δακτυλικό αποτύπωμά μας, ο Ωροσκόπος είναι το περίγραμμα του και το όριο που το καθιστά μοναδικό.